سال‌یابی قطعات سفالین به‌دست‌آمده از محوطه‌های باستانی کول تپه گرگر و دوه گزخوی به روش آرکئومگنتومتری - پژوهه باستان سنجی
سال 10، شماره 2 - ( 1403 )                   سال 10 شماره 2 صفحات 29-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Dadashzadeh N, B. Kasiri M, Rashid H, Hamedpour Darabi M, Abedi A, Aslani A. (2025). Dating of Pottery Fragments Recovered from the Archaeological Sites of Kul Tepe Gargar and Dava Göz Khoy Using the Archaeomagnetic Method. JRA. 10(2), 1-29. doi:10.61186/jra.10.2.370
URL: http://jra-tabriziau.ir/article-1-370-fa.html
داداش زاده نسرین، باقرزاده کثیری مسعود، رشید حمیده، حامدپور دارابی محمد، عابدی اکبر، اصلانی عاتکه. سال‌یابی قطعات سفالین به‌دست‌آمده از محوطه‌های باستانی کول تپه گرگر و دوه گزخوی به روش آرکئومگنتومتری پژوهه باستان سنجی 1403; 10 (2) :29-1 10.61186/jra.10.2.370

URL: http://jra-tabriziau.ir/article-1-370-fa.html


1- دانشکده حفاظت آثار فرهنگی، دانشگاه هنراسلامی تبریز، تبریز، ایران ، Nasrindadashzadeh80@gmail.com
2- دانشکده هنرهای کاربردی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران
3- سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
4- گروه فیزیک، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران
چکیده:   (788 مشاهده)
دیرینه مغناطیس یکی از رشته‌های بین دانشی علوم ژئوفیزیک و باستان‌شناسی است که به بررسی تغییرات میدان مغناطیسی کره زمین در طول دوره تاریخ حیات بشر می‌پردازد. در این روش محققان از تغییرات دوره‌ای میدان مغناطیسی زمین و ویژگی برخی از آثار باستانی که توانایی آشکار ساختن مؤلفه‌های جهت و شدت میدان مغناطیسی زمین را دارند بهره می‌گیرند تا امکان تعیین سن نسبی آثار باستانی را فراهم کنند. نمونه‌های مورد مطالعه در این پژوهش از سفال‌های محوطه باستانی کول تپه جلفا و محوطه دَوَه گُز خوی انتخاب گردید. نمونه‌ها در رده‌های سنی مختلف از دوره نوسنگی تا دوره کورا ارس II (2638-5215 ق.م) قرار دارند که قبلاً سن آن‌ها با روش مطلق C 14 تعیین شده است. هدف از این مطالعه، ترسیم نمودار شاخص از تغییرات دوره‌ای زاویه میل مغناطیس باستان و تهیه یک ابزار سال‌یابی نسبی برای تخمین سن ‌ مجهولی است که منسوب به بازه زمانی مورد مطالعه است. در همین راستا از روش‌های آزمایشگاهی اندازه‌گیری پذیرفتاری مغناطیسی جرمی با دستگاه کاپابریج، تشخیص حضور کانی‌های سوپر پارا مغناطیس به روش پذیرفتاری مغناطیسی وابسته به فرکانس با استفاده از دستگاه بارتینگتون و کانی‌شناسی مغناطیسی توسط دستگاه پذیرفتاری سنج (Multi-Function Kappabridge) اندازه‌گیری می‌گردد. برای از بین بردن مغناطیس ثانویه و تعیین مغناطیس اصلی به روش مغناطیس زدایی حرارتی استفاده گردید. نتایج حاصل نشان می‌دهد که مغناطیس هر دو منطقه نزدیک به هم بوده و نمونه‌های هر دو محوطه میزان پذیرفتاری مغناطیسی تقریباً مشابهی داشته‌اند. حامل اصلی مغناطیسی در همه نمونه‌ها مگنتیت و تیتانو مگنتیت بوده و برگشت‌ناپذیر بودن منحنی‌های نمودارهای مغناطش – دما نشان از ناکافی بودن پخت نمونه‌ها است. مقایسه نمودار منحنی شاخص ترسیم شده از تغییرات زوایای میل مغناطیس باستان برای بازه زمانی مورد مطالعه با نتایج مناطق مجاور (بالکان) و با دوره زمانی مشابه تطابق نسبتاً خوبی داشته است.
متن کامل [PDF 3517 kb]   (83 دریافت)    
یاداداشت علمی: پژوهشي | موضوع مقاله: باستان سنجی
دریافت: 1402/3/4 | پذیرش: 1404/1/23 | انتشار: 1404/5/25 | انتشار الکترونیک: 1404/5/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پژوهه باستان سنجی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Research on Archaeometry

Designed & Developed by : Yektaweb