نخستین آثاری که از شیوه زرینفام بهدست آمده متعلق به مصر و سده دوم ه.ق است که بر روی ظروف شیشهای اجرا شده است. این تکنیک در ادامه بر روی سفالینههای لعابدار دوران اسلامی به کار گرفته شد. زرینفام، تشکیل لایه بسیار نازکی از نانو ذرات مس و نقره با جلای فلزی در طیفهای رنگی گوناگون است که بر روی شیشه یا لعاب در سومین مرحله پخت در شرایط احیاء کوره ایجاد میگردد. در رابطه با فنآوری و ترکیبات زرینفام دو منبع تاریخی در ایران وجود دارد از جمله کتاب "عرایس الجواهر و نفایس الاطائب" تألیف ابوالقاسم کاشانی و دیگری کتاب "جواهر نامه نظامی" است. در منابع تاریخی تنها کتابی که به میناهای زرینفام بر روی آبگینه پرداخته است کتاب "جواهرنامه نظامی" تألیف محمدبن ابی البرکات نیشابوری به سال 595 ه.ق است. در کتاب فوق به تعدادی فرمول اشاره شده است که بر روی آبگینه نیز مورد استفاده قرار میگرفتند. در ایران استفاده از مینای نقاشی با تکنیک زرینفام قدمت طولانی دارد اما در حال حاضر فراموش شده و توسط هنرمندان شیشه انجام نمیگیرد. لذا در این پژوهش دو فرمول از کتاب فوق بهعنوان نمونه انتخاب شد و با رویکردی تجربی بهمنظور معرفی و شناخت مینای زرینفام مورد آزمایش قرار گرفت. بهطوریکه مینای مذکور بهصورت عملی بر روی شیشه ایجاد گشته و در ادامه ساختار شیمیایی این لایهها توسط مطالعات میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایشها حاکی از آن بود که فرمول ارائه شده میتواند ساخت مینای زرینفام روی شیشه را در شرایط مناسب احیاء، ایجاد کند. از عوامل تأثیرگذار در شکلگیری لایهی زرینفام میتوان به نوع شیشه، ترکیبات یا فرمول مینا و شرایط احیاء اشاره کرد. قابل ذکر است که پخت احیاء خود دارای متغیرهایی از جمله دمای پخت، مدت زمان و شدت دود دهی است. در نهایت زرینفام مناسب زمانی حاصل خواهد شد که عوامل فوق به درستی انتخاب و اجرا گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |