دوفصلنامه
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
نسرین داداش زاده*1 
، مسعود باقر زاده کثیری ، حمیده رشید ، محمد حامد پور دارابی ، اکبر عابدی، عاتکه اصلانی
، مسعود باقر زاده کثیری ، حمیده رشید ، محمد حامد پور دارابی ، اکبر عابدی، عاتکه اصلانی
1- ، nasrindadashzadeh1400@gmail.com
چکیده: (125 مشاهده)
در این روش محققان از تغییرات دورهای میدان مغناطیسی زمین و ویژگی برخی از آثار باستانی که توانایی کسب مولفههای جهت و شدت میدان مغناطیسی زمین را دارند بهره میگیرند تا امکان تعیین سن نسبی آثار باستانی را فراهم کنند. نمونههای مورد مطالعه در این پژوهش از سفالهای محوطه باستانی کول تپه جلفا و محوطه دوه گز خوی انتخاب گردید. نمونهها در ردههای سنی مختلف از دوره نوسنگی تا دوره کورا ارس II (2638-5215 ق.م) قرار دارند که قبلا سن آنها با روش مطلق 14C تعیین شده است. هدف از این مطالعه، ترسیم نمودار شاخص از تغییرات دورهای زاویه میل مغناطیس باستان و تهیه یک ابزار سالیابی نسبی برای تعیین سن نمونههای مجهولی است که منسوب به بازه زمانی مورد مطالعه است. در همین راستا از روشهای آزمایشگاهی اندازهگیری پذیرفتاری مغناطیسی جرمی با دستگاه کاپابریج، تشخیص حضور کانیهای سوپر پارا مغناطیس به روش پذیرفتاری مغناطیسی وابسته به فرکانس با استفاده از دستگاه بارتینگتون و کانیشناسی مغناطیسی به روش تعیین دمای کوری با دستگاه CS3 و برای از بین بردن مغناطیس ثانویه و تعیین مغناطیس اصلی به روش مغناطیس زدایی حرارتی استفاده گردید. نتایج حاصل نشان میدهد که مغناطیس هر دو منطقه نزدیک بهم بوده و از نظر فراوانی کانیهای فرو مغناطیسی نمونههای هر دو سایت میزان پذیرفتاری مغناطیسی تقریبا مشابهی داشتهاند با این حال پذیرفتاری مغناطیسی نمونههای محوطه دوه گز بیشتر از محوطه کول تپه هادیشهر است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |